دست ورزی ژنتیکی سلولهای بنیادی خونساز بندناف (افزایش بیان hoxb4 و مهار سیگنالدهی tgf-beta)، جهت افزایش فعالیت خود تکثیری با حفظ پتانسیل تمایز به رده های مختلف خونی

تنظیم فعالیت خود تکثیری سلولهای بنیادی خونساز یک فرآیند پویاست که به شکل بسیار دقیقی توسط هر دوی عوامل درونزاد و برونزاد تنظیم می شود. hoxb4 شاید مهمترین هدف درونزاد برای ارتقاء فعالیت خود تکثیری سلولهای بنیادی خونساز باشد. از سوی دیگر، tgf-? به عنوان یک عامل خارجی یکی از قوی ترین تنظیم کننده های منفی فعالیت خود تکثیری سلولهای بنیادی خونساز است. ما این سوال را مطرح ساختیم که آیا افزایش همزمان بیان ژن hoxb4 با مهار بیان ژن tgf?r2 می تواند موجب ارتقاء فعالیت خود تکثیری القاء شده توسط ژن hoxb4 شود یا خیر. در این مطالعه سلولهای بنیادی خونساز با افزایش بیان ژن hoxb4 در طی ازدیاد در محیط آزمایشگاه توسط sirna برعلیهtgf?r2 ترانس فکت شدند. با اتمام دوره ازدیاد سلولهای بنیادی خونساز، این سلولها از نظر فنوتیپی توسط فلوسایتومتری و از نظر عملکردی توسط آزمونهای کلنی زایی و lt-cic مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج ما نشان داد که سلولهای بنیادی که در آنها به طور همزمان ژن hoxb4 دچار افزایش بیان و ژن tgf?r2 سرکوب شد در مقایسه با گروه های کنترل دارای سطح بالاتری از آنتی ژن cd34 بودند. پس از آن، همچنین توانایی کلنی زایی این سلولها مورد ارزیابی قرار گرفت که در مقایسه با گروه های کنترل به طور قابل توجهی افزایش یافته بود. در انتها نتایج آزمون lt-cic حاکی از آن بود که این دست ورزی های سلول بنیادی خونساز ، به طور قابل توجهی القاء کننده تعداد بیشتری از سلولهای بنیادی اولیه بود. یافته های ما نشان می دهد که برداشته شدن فشار منفی قوی tgf-? از روی افزایش فعالیت خود تکثیری القاء شده توسط hoxb4 ، اثرات قابل توجهی بر روی میزان خروجی ازدیاد سلولهای بنیادی خونساز اولیه دارد. در این مطالعه هدف قرار دادن همزمان hoxb4 و tgf?r2 به صورت روشی جدید برای ازدیاد سلولهای بنیادی خونساز معرفی شد، این موضوع نشان می دهد که مهار پیامدهیtgf?r2 همراه با توانایی hoxb4 در افزایش ازدیاد سلولهای بنیادی خونساز در محیط آزمایشگاه می تواند کاربردهای عمده ای در گسترش رویکردهای جدید پیوند مغز استخوان داشته باشد. کلید واژه ها: .